Αρχιμουσικοί

Σπουδές

• Κάτοχος Πτυχίου ΑΡΜΟΝΙΑΣ
• Πτυχίου ΑΝΤΙΣΤΙΞΗΣ
• Πτυχίου ΕΝΟΡΓΑΝΩΣΗΣ Διεύθυνσης Μπάντας.

Μεταπτυχιακά

ΔΙΠΛΩΜΑ ΤΡΟΜΠΟΝΙΟΥ & συμμετοχή σεμιναρίου με τον διακεκριμένο τρομπονίστα JOHN MARCELLUS, καθηγητή στο ESTMANSCHOOL OF MUSIC της Νέας Υόρκης.

Επαγγελματική Προϋπηρεσία

• Μέλος της μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού τα έτη 1988-1991.
• Εκπαιδευτής στην μπάντα της Φιλαρμονικής Εταιρίας Λευκάδας από το 1991 μέχρι και σήμερα στα χάλκινα πνευστά.
• Έκτακτος Αρχιμουσικός από τον Ιούνιο του 1998 έως και τον Οκτώβρη του ίδιου έτους και Υπαρχιμουσικός από το Νοέμβρη του 1998 έως και 2006.
• Υπαρχιμουσικός από το 2013 έως το 2019 και Αρχιμουσικός από τον Αύγουστο του 2019 έως και σήμερα.
• Καθηγητής στη Σχολή Τρομπονιού από το 1998 έως και σήμερα στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών.
• Αναπληρωτής και ωρομίσθιος Καθηγητής στο Μουσικό Γυμνάσιο Λευκάδας από το 1995.
• Μόνιμος καθηγητής μουσικής στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση από το έτος 1999.

Επιπλέον

Έχει παίξει σαν σολίστ στην μπάντα του Π.Ν., στην μπάντα της Φ.Ε. Λευκάδας, καθώς και σε άλλες μπάντες της Αθήνας. Είναι ιδρυτικό μέλος του Μουσικού Συνόλου Λευκάδας με πολλές διακρίσεις σε Ελλάδα και Εξωτερικό.

Έχει συμμετάσχει σαν έκτακτος στην Συμφωνική Ορχήστρα του Πειραιά (με τον διακεκριμένο Μαέστρο, Παρίδη), στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και ακόμη έχει παίξει σε μικρά και μεγάλα σύνολα.

Γεννήθηκε στην Λευκάδα την 14-12-1966. Σε ηλικία 11 ετών άρχισε τις σπουδές στο κλαρινέτο και στα θεωρητικά στη Φιλαρμονική Εταιρία Λευκάδας. Το 1984 κατατάχθηκε μετά από εξετάσεις στην Μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού. Με την βαθμολογική εξέλιξη και τις απαιτούμενες σπουδές έφτασε μέχρι τη θέση του υπαρχιμουσικού. Είναι κάτοχος πτυχίου ενοργάνωσης και διεύθυνσης πνευστών οργάνων.

Το έτος 2010 όπου και αποστρατεύτηκε, ανέλαβε προγυμναστής κλαρινέτου στη Φιλαρμονική Εταιρία Λευκάδας. Από τον Μάρτιο του 2014 μέχρι τον Αύγουστο του 2019 διετέλεσε αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Εταιρίας Λευκάδας.

Γεννήθηκε στην Λευκάδα την 1-7-1962 και σε ηλικία 8 χρονών άρχισε τις μουσικές του σπουδές στην Φιλαρμονική Εταιρία Λευκάδος. Υπήρξε μέλος της μπάντας (1η τρομπέτα) μέχρι το 1979 και συνέχισε ανώτερα θεωρητικά στην Αθήνα με καθηγητές τους κ. Κων/νο Νόνη και Α. Αμαραντίδη. Παράλληλα μετείχε σε ορχήστρες ποικίλης μουσικής.

Είναι κάτοχος πτυχίου Αρμονίας – Αντίστιξης – Ενοργάνωσης και τελειόφοιτος πτυχίου Φούγκας. Το 1988 μετά από εξετάσεις διορίστηκε καθηγητής μουσικής σε Γυμνάσια και το 1998 τοποθετείται Διευθυντής στο Μουσικό Λύκειο Λευκάδας και το 2002 στο Γυμνάσιο – Λύκειο Βασιλικής Λευκάδας, θέση που κατέχει μέχρι και σήμερα. Με την παραπάνω ιδιότητα (Δ/ντης Μουσικού Σχολείου) έχει λάβει μέρος σαν σύνεδρος σε όλα τα συνέδρια των μουσικών σχολείων που έγιναν στην Κέρκυρα και στην Θεσσαλονίκη, αλλά και σε Πανευρωπαϊκό σεμινάριο μουσικών σχολείων που πραγματοποιήθηκε στο Λέτσε και στο Μάλι της Ν. Ιταλίας.

Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια διεύθυνσης Μπάντας – ενορχήστρωσης – στήσιμο, προετοιμασία, κούρδισμα μπάντας και ανάλυση παρτιτούρας από τον μαέστρο και πρόεδρο της παγκόσμιας ομοσπονδίας αρχιμουσικών φιλαρμονικών ορχηστρών κ. Λέον Μπλάι, – συνόλων δωματίου πνευστών οργάνων- φωνητικής μουσικής- μουσική μέσα από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και έχει πιστοποιημένη ενασχόληση στις νέες τεχνολογίες (πιστοποίηση στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές από το Υπουργείο Παιδείας).

Έχει εργαστεί σαν καθηγητής ανώτερων θεωρητικών και πνευστών οργάνων σε διάφορα Ωδεία. Από το 1990 εργάστηκε σαν Αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική Εταιρία Λευκάδος, στη Φιλαρμονική Πρεβέζης, στη Δημοτική Φιλαρμονική Λούρου και έλαβε μέρος σαν αρχιμουσικός με τις παραπάνω μπάντες σε πολλά Φεστιβάλ στην Ελλάδα (Θεσσαλονίκη- Μεσολόγγι- Αθήνα- Ρόδος- Κέρκυρα και αλλού) και στο εξωτερικό ( Γαλλία- Ιταλία- Κύπρος-, Αλβανία κ.α.).

Υπήρξε υπεύθυνος Καλλιτεχνικών θεμάτων νομού Λευκάδας, υπεύθυνος και συντονιστής Καλλιτεχνικών αγώνων του Υπουργείου Παιδείας, συντονιστής σε προγράμματα μουσικής – θεατρικής αγωγής και επιμορφωτής νέων μουσικών που διορίστηκαν στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπ/ση. Είναι ενεργό μέλος του Πανελλήνιου συλλόγου Αρχιμουσικών (ΠΑΣΥΔΑΥΦΟ Ο.Τ.Α), λαμβάνει μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις του, και είναι μέλος (1η τρομπέτα) της ορχήστρας Αρχιμουσικών. Τον Μάιο του 2006 επέστρεψε σαν Αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική Εταιρία Λευκάδος (θέση που κατέχει μέχρι σήμερα) και έχει συμβάλει αποφασιστικά στην ανάκαμψή της, στην πρόοδο που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια καθώς και στην φήμη που έχει αποκτήσει η ΦΕΛ στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, πράγμα που διαφαίνεται από τις προσκλήσεις που φθάνουν στο σωματείο για συμμετοχή σε Φεστιβάλ.

Το 2018 συμμετείχε με τη χορωδία του σχολείου του, του 1ου Γυμνασίου Λευκάδος, σε διεθνή διαγωνισμό σχολικών χορωδιών στο Novisad της Σερβίας, αποσπώντας το 1ο βραβείο.

Είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών.

Γεννήθηκε στη Λευκάδα και πήρε τα πρώτα του μαθήματα μουσικής στη Φιλαρμονική Εταιρία Λευκάδας. Δάσκαλοί του ήταν ο Αναστάσιος Κοψιδάς στα πρώτα του βήματα, ο Σπύρος Κατωπόδης στην τρομπέτα και ο Διονύσιος Γεωργάκης στα ανώτερα θεωρητικά.

Είναι ιδρυτικό μέλος και καλλιτεχνικός υπεύθυνος του “Μουσικού Συνόλου Λευκάδας” με το οποίο έχει λάβει μέρος σε συναυλίες και φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό πραγματοποιώντας εμφανίσεις, με σκοπό την προώθηση των χάλκινων πνευστών, την ενθάρρυνση των νέων και την προσέλευσή τους στην ποιοτική μουσική.

Το 1985 έγινε μέλος της μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού.

Συνέχισε  τις σπουδές του στην τρομπέτα στην Αθήνα, στο “Ωδείο Αθηνών” με καθηγητή τον Νίκο Ξανθούλη και στο “Απολλώνιο Ωδείο” με καθηγητή τον Παναγιώτη Παυλόπουλο, όπου και αποφοίτησε με Δίπλωμα άριστα παμψηφεί.

Είναι κάτοχος Πτυχίου αρμονίας με καθηγητές τον Κανά Χαράλαμπο στο ωδείο Αθηνών και Δέλλιο Βασίλειο στο “Απολλώνιο Ωδείο”, πτυχίου αντίστιξης, φυγής, ενορχήστρωσης, ενοργάνωσης, διεύθυνσης μπάντας και ορχήστρας με καθηγητή τον Δέλλιο Βασίλειο καθώς και κάτοχος Διπλώματος σύνθεσης με καθηγητές τον Σφέτσα Κυριάκο και το Νίκο Ντρέλα στο “Σύγχρονο Ωδείο”.  

Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τον διακεκριμένο τρομπονίστα John Marcellus καθηγητή και υπεύθυνο του τμήματος χάλκινων πνευστών του “Eastman School of Music” των Η.Π.Α., με τον τρομπετίστα Rex Richardson,  master class μικρών μουσικών συνόλων με Canadian Brass και Mnozil Brass, καθώς και σεμινάρια μπάντας, διεύθυνσης ορχήστρας και σύνθεσης με το Θεόδωρο Αντωνίου.

Έχει παίξει σαν σολίστ τρομπέτας με τις μπάντες του Πολεμικού Ναυτικού και την μπάντα της Φ.Ε.Λ. καθώς και με την Συμφωνική Ορχήστρα του “Ωδείου Αθηνών”.

Συμμετείχε  σε συναυλίες με  την “Κρατική Ορχήστρα Αθηνών”, την “Εθνική Λυρική Σκηνή”, τη “Συμφωνική ορχήστρα της ΕΡΤ” και με την “Συμφωνική ορχήστρα Δήμου Κερκυραίων”.

 Έχει κάνει διασκευές, μεταγραφές και ενορχηστρώσεις για κάθε σύνολο μουσικής καθώς και πρωτότυπες δικές του συνθέσεις. Έχει πιστοποίηση συμμετοχής στο Διεθνή Μουσικό Διαγωνισμό ΄΄for excellence in Composition 2009΄΄ από την National Academy of Music. 

Έργα του έχουν παιχτεί στις Η.Π.Α από την Louisiana Sinfonietta με αρχιμουσικό τον Ντίνο Κωνσταντινίδη το 2005, στην Ολλανδία από την Orkest van Utrecht με αρχιμουσικό το Γιώργο Μουτσιάρα το 2010, καθώς και στην Ελλάδα από την κιθαρίστα Εύα Φάμπα, αποκομίζοντας Τιμητική Διάκριση για τη συμμετοχή του στο “Αφιέρωμα στον Δημήτρη Φάμπα” με το έργο του “Πάθη και Επιθυμίες” ( στη μνήμη του Δημήτρη Φάμπα ). Στις 19/05/2012 του απενεμήθη τιμητικό Δίπλωμα από τη Στέγη Ελληνικών Χορωδιών συμμετέχοντας στο διαγωνισμό για τη σύνθεση ενός χορωδιακού έργου στα πλαίσια του εορτασμού για τα εκατό χρόνια από τη γέννηση των μεγάλων Ελλήνων ποιητών Οδυσσέα Ελύτη και Νίκου Γκάτσου με το έργο του «Ο Αμνός του θεού». Την ίδια χρονιά συμμετείχε στα «Εργαστήρια Σύγχρονης Μουσικής» που διοργάνωσε το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ και υπεύθυνο καθηγητή σύνθεσης τον Χρήστο Σαμαρά, με το έργο του για σόλο βιολοντσέλο «Άσμα του έρωτος». Έχει εκδώσει δύο Παιδικά Άλμπουμ για σόλο πιάνο, το Ταξίδι των Δρόμων 2014 και Το Βαλιτσάκι των Χρωμάτων 2017.

Προβάλει και προωθεί το έργο ελλήνων συνθετών μέσω του “Μουσικού Συνόλου Λευκάδας” και όχι μόνο, εκτελώντας πρωτότυπα έργα αλλά και μεταγράφοντας και διασκευάζοντας έργα για το συγκεκριμένο σύνολο ή παίζοντας σαν σολίστ σε κάθε ευκαιρία.

Υπήρξε Αρχιμουσικός και υπεύθυνος των μουσικών τμημάτων της Φιλαρμονικής Εταιρίας Λευκάδας από το 1998 μέχρι και το 2006.

Δίδαξε ως καθηγητής ανώτερων θεωρητικών στο “Παλεστρίνειο Ωδείο” στη Λευκάδα από το 1993 έως και το 2010 και από το 1998 έως το 2006 καθηγητής τρομπέτας στο Ελληνικό Ωδείο στην Αθήνα.

Από το 1993 είναι μόνιμος καθηγητής Μουσικής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Λευκάδας.

Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια και επιμορφωτικές ημερίδες με τους Παπαζαρή Αθανάσιο Σχολικό Σύμβουλο Μουσικής 17/1/1998, Τσεντσερή Θωμά Σχολικό Σύμβουλο Περιφέρειας Λευκάδας 18/2/2000, Δασκαγιάννη Χριστίνα Σχολική Σύμβουλο 15/2/2001, Άνθη Χρήστο Περιφερειακό Διευθυντή Α/θμιας & Β/θμιας Εκπ/σης Ιονίων Νήσων 8/4/2005, Περικλή Παπαδόπουλο Σχολικό Σύμβουλο Μουσικής 18 & 19 Νοεμβρίου 2010 και Σεμινάριο – Εργαστήριο με θέμα: “Οργάνωση Σχολικής Χορωδίας” από τη μαέστρο χορωδίας κ. Anelia Stefanova 18 Μαΐου 2011.  

Έχει βεβαίωση Πιστοποίησης Δεξιοτήτων και Γνώσεων στις Τεχνολογίες Πληροφορίας & Επικοινωνιών.  

Διατέλεσε Επιμορφωτής στα Π.Ε.Κ. Ιωαννίνων το σχολικό έτος 2006-2007 στην “Εισαγωγική Επιμόρφωση για νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς” και το σχολικό έτος 2007-2008 πάνω στα “Ταχύρρυθμα επιμορφωτικά προγράμματα των εκπαιδευτικών υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα νέα διδακτικά πακέτα”. 

Τα σχολικά έτη 2005-2006, 2007-2008, 2011-2012 και 2012-2013 ήταν μέλος της Επιτροπής Επιλογής (Ε.Ε.) των υποψηφίων για την Α’ τάξη Γυμνασίου των Μουσικών Σχολείων σε Λευκάδα και Ζάκυνθο αντίστοιχα.

Υπήρξε αναπληρωματικό μέλος του ΠΥΣΠΕ Λευκάδας από 20/02/2013 έως και 31/12/2014 και από 1/1/2015 έως 31/12/2016 τακτικό μέλος του ΠΥΣΠΕ Λευκάδας. Τη διετία 2014-16 διετέλεσε μέλος της Σχολικής Επιτροπής Παιδείας του Δήμου Λευκάδας.

Από τις 3/3/2008 έως και τις 23/09/2014 διατέλεσε Υποδιευθυντής στο 1^ο 12/θεσιο Δημοτικό Σχολείο Λευκάδας και από τις 24/09/2014 έως 31/07/2015 κατείχε τη θέση του Διευθυντή στο 4^ο Δημοτικό Σχολείο Λευκάδας. 

Από τις 20/09/2016 μέχρι και σήμερα είναι Προϊστάμενος εκπαιδευτικών θεμάτων και Αναπληρωτής Δ/ντης στην Α/θμια Εκπ/ση Λευκάδας. 

Τα βιογραφικά τους αναφέρονται σε άλλο σημείο της σελίδας ξεχωριστά.

Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο περιεχόμενο. Εργαζόμαστε εντατικά ώστε να συμπληρωθεί αυτό το κενό. Σε περίπτωση που διαθέτετε σχετικές πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας.

Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο περιεχόμενο. Εργαζόμαστε εντατικά ώστε να συμπληρωθεί αυτό το κενό. Σε περίπτωση που διαθέτετε σχετικές πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας.

Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο περιεχόμενο. Εργαζόμαστε εντατικά ώστε να συμπληρωθεί αυτό το κενό. Σε περίπτωση που διαθέτετε σχετικές πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας.

Πρώην αξιωματικός της Μουσικής της Χωροφυλακή, και παλιός μαθητής της ΦΕΛ.
Ήταν γιος του Γιάννη Κακιούση που επιτέλεσε αρχιμουσικός της ΦΕΛ το 1913, το 1922 και το 1923.
Παραιτήθηκε λόγω ασθενείας.

Ο Αναστάσιος (Τάσος) Κοψιδάς γεννήθηκε το 1932 και πέθανε το 2018. Υπήρξε μουσικός, προγυμναστής, υπαρχιμουσικός, αρχιμουσικός και μεγάλος ευεργέτης της ΦΕΛ, καθώς μετά τον θάνατό του άφησε κληρονομιά την οικία του στο σωματείο.

Ίδρυσε για 1η φορά στην ιστορία της ΦΕΛ Μπαντίνα με 28 μικρούς μουσικούς, η οποία εμφανίστηκε στις 14 Αυγούστου 1977 συνοδεύοντας συγκρότημα Μαζορετών από τη Γαλλία στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Φολκλόρ.

Ανώτερος αξιωματικός της Στρατιωτικής Μουσικής. Αναλαμβάνει τα καθήκοντα του αρχιμουσικού στις 5 Νοεμβρίου 1975 ωστόσο εγκαταλείπει τη θέση στις 5 Μαΐου 1976.

Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο περιεχόμενο. Εργαζόμαστε εντατικά ώστε να συμπληρωθεί αυτό το κενό. Σε περίπτωση που διαθέτετε σχετικές πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας.

Ο Νίκος Θάνος “Μορίνας” γεννήθηκε το 1930 στη Λευκάδα.

Το πολυδιάστατο ταλέντο του στην μουσική και το χορό, το πάθος του για τη μετάδοση της γνώσης σε συνδυασμό με την άριστη μουσική του κατάρτιση και το αξιόλογο πολιτισμικό έργο που άφησε στην Καρυά, συντέλεσαν ώστε ο καταξιωμένος Αρχιμουσικός-Χοροδιδάσκαλος Νικόλαος Γ. Θάνος – “Μορίνας” να καταστεί μια από τις πιο αξιόλογες προσωπικότητες που πέρασαν από τον τόπο μας.

Tον Μάιο του 1963 ιδρύει Μουσικό τμήμα με Φιλαρμονική και τμήμα Mαντολινάτας στον “Απόλλωνα” Καρυάς, ενώ τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους ιδρύει και Χορευτικό τμήμα. Ο “Μορίνας” ήταν ο εμπνευστής ενός από τους πιο ιδιαίτερους λευκαδίτικους χορούς, τον χορό των γυναικών με τις ¨Τέντζερες¨. Η ιδέα του κ. Θάνου γεννήθηκε όταν αντίκρισε ένα μεσημέρι που απολάμβανε τον ίσκιο των πλατάνων στην πλατεία, τις Καρσάνες που πήγαιναν στη βρύση με τις τέντζερες στο κεφάλι και κουβαλούσαν νερό. Αυτή την εικόνα ταίριαξε απόλυτα με ένα παραδοσιακό λευκαδίτικο σκοπό και έκτοτε ο χορός αυτός αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των χορευτικών εμφανίσεων του Απόλλωνα.

Ανακάλυψε, προώθησε και βοήθησε την Αγνή Μπάλτσα, τη Σοφία Κόγκα, την Κική Σορογκράση, τον Νίκο Κατωπόδη (Μαμούχαλο), και άλλους.

Στη Λευκάδα ο Νίκος Θάνος υπηρέτησε ως αρχιμουσικός στον “Ορφέα” και στη ΦΕΛ και δημιούργησε τη “Νέα Χορωδία”.

Συγκρότησε τη μουσική και χορευτική σχολή Λιβαδειάς, το “Ανακτόριο” Βόνιτσας, τον “Αμφίλοχο” Αμφιλοχίας και τη Μουσική σχολή Θηβών.

Δίδαξε ως καθηγητής ανώτερων θεωρητικών στο “Αττικό” και “Δελφικό” Ωδείο Αθηνών, ίδρυσε το “Λευκάδιο” Ωδείο και συγκρότησε τη Λευκαδίτικη ελαφρά ορχήστρα.

Είναι κάτοχος πτυχίων ωδικής κιθάρας, ακορντεόν, ειδικού αρμονίας, αντίστιξης, φούγκας, ενοργάνωσης ενορχήστρωσης, διεύθυνσης μπάντας και διπλώματος σύνθεσης.

Είναι ο δωρητής των εκθεμάτων του Ναυτικού Μουσείου Λευκάδας, ένα πραγματικό θησαυρό με 43 πίνακες και 66 καράβια που στεγάζεται στην Ι.Μ. Φανερωμένης Λευκάδας.

Γεννήθηκε το 1920 στο Μαυρολιθάρι Φωκίδας. Μεγάλωσε στο Ναύπλιο και εκεί τελείωσε το Γυμνάσιο. Σπούδασε μουσική στη Φιλαρμονική Ναυπλίου και στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε με πτυχίο Ανωτέρων Θεωρητικών, Ενοργάνωσης και Διεύθυνσης Μπάντας.

Δίδασκε πιάνο, ακορντεόν, μαντολίνο, κιθάρα θεωρητικά για πτυχίο Ωδικής, αρμονία, αντίστιξη, φούγκα, ενορχήστρωση κι ενοργάνωση. Διετέλεσε αρχιμουσικός στις Φιλαρμονικές Ιωαννίνων, Λαμίας, Άρτας, Αιγίου, Σύρου, Καλαμάτας και Θηβών.

Στη ΦΕΛ τον προσέλαβαν την 1η Σεπτεμβρίου 1952, προσφέροντας πολύ καλές υπηρεσίες. Απολύεται τον Μάιο του 1953.

Λευκαδίτης καθηγητής Γυμνασίου, αριστούχος του Ελληνικού Ωδείου Αθηνών και παλιός μαθητής της ΦΕΛ, ικανότατος και μορφωμένος.

Η πρόσληψή του έγινε δοκιμαστικά τον Φεβρουάριο του 1949, με τον όρο να διδάσκει εκτός από τα ξύλινα και τα χάλκινα πνευστά και θα οριστικοποιούταν την 1η Απριλίου. Εργάστηκε με ενθουσιασμό και αναδιοργάνωσε την Μπάντα. Σαν παλιός μαθητής ήξερε που έπασχε το Σώμα και το χαρακτήρα του κάθε μουσικού και χειριζόταν ανάλογα κάθε περίπτωση.

Καινοτομία του είναι ότι ξεκίνησαν εγγραφές στη ΦΕΛ και για μαθήτριες. Επίσης, κατέταξε τους μουσικούς σε 4 κατηγορίες με βάση την ικανότητα, την αρχαιότητα, την επιμέλεια, την πειθαρχία και το ήθος τους.

Σε άρθρο του ο Νικ. Πανδής, Σύμβουλος της Φιλαρμονικής “Μάντζαρος”, στην εφημερίδα ΚΗΡΥΚΑΣ στις 8 Ιουλίου του 1947, παινεύει τον Τάκη Βλάχο γράφοντας “… είναι αναμφισβήτητα άνθρωπος της τέχνης …μόρφωση ζηλευτή, αντίληψη σπάνια, μουσικότητα σκέψεως, περιθώριο δημιουργικής εργασίας μεγάλο, πολύ μεταδοτική διδασκαλία …. Η ΦΕΛ βρήκε τον ιδανικό Αρχιμουσικό που έλειπε και που τόσο καιρό αναζητούσε.”

Υπέβαλε την παραίτησή του τον Αύγουστο του 1947 που οριστικοποιήθηκε στο τέλος του χρόνου, μετά από σύντομη επαναπρόσληψή του.

Στα επόμενα χρόνια που υπηρέτησε εκ νέου ως αρχιμουσικός της ΦΕΛ σε διάφορες περιόδους ως το 1977, έκανε πολλές πετυχημένες εμφανίσεις με τη ΦΕΛ σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Γαλλίας.

Στις 23 Αυγούστου 1962 σε συναυλία της ΦΕΛ υπό την διεύθυνσή του θα τραγουδήσει και η περίφημη μέτζο σοπράνο, μαθήτρια του στο Γυμνάσιο Λευκάδας, Αγνή Μπάλτσα.

Υπηρέτησε επίσης ως αρχιμουσικός στις Φιλαρμονικές Ζακύνθου και Άρτας.

Ερρίκος Τζιγκόλης ή Τζινιόλης. Γεννήθηκε γύρω στα 1884 στο Λιβόρνο της Ιταλίας αλλά μεγάλωσε στη Σμύρνη όπου πρωτόμαθε μουσική.
Σε ηλικία περίπου 20 ετών επέστρεψε στην Ιταλία, στο Τόρρε Ντελ Γκρέκο, κοντά στη Νάπολη, όπου συνέχισε τις σπουδές του.
Έπαιζε κορνέτο, κιθάρα και μαντολίνο.

Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και υπηρέτησε ως αρχιμουσικός στη Σμύρνη, τα Ιωάννινα, τον Πύργο, την Άμφισσα, την Καλαμάτα, την Αμαλιάδα, την Άρτα, την Ιθάκη και την Πρέβεζα.

Πέθανε στην Αθήνα σε ηλικία περίπου 75 ετών, το 1959. Έγραψε αρκετές συνθέσεις και είναι ο πατέρας του αρχιμουσικού Μάριου Τζινιόλη που εξέδιδε το περιοδικό “Η Φιλαρμονική” και έζησε στην Αμερική. Είχε ακόμα δυο παιδιά, τον Παναγιώτη και την Καρμέλα.

Στη ΦΕΛ προσλήφθηκε το Δεκέμβρη του 1947 όμως απολύθηκε στα τέλη του 1948 μετά από διάφορα γεγονότα και αρθρογραφία του τύπου της εποχής που καμία σχέση δεν είχαν με την ικανότητά του ως αρχιμουσικό.

Γεννήθηκε και πέθανε στην Κέρκυρα (1891-1958). Το 1908 ίδρυσε και διηύθυνε την Κερκυραϊκή Χορωδία και Μαντολινάτα.
Ικανότατος αρχιμουσικός υπηρέτησε στις Φιλαρμονικές Σύρου, Αιγίου, Κέρκυρας κ.ά.

Στη ΦΕΛ προσλήφθηκε το 1936 και αποδείχθηκε ικανότατος. Παραιτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1937 για οικονομικούς λόγους. Ωστόσο το 1938 έστειλε στη ΦΕΛ τη σύνθεσή του “Οι ποιμένες της Αρκαδίας”.

Υποβάλλει αίτηση πρόσληψης στη ΦΕΛ τον Σεπτέμβρη του 1934 και τον προσέλαβαν το Νοέμβριο με μισθό 2.500 δρχ και με τις καλύτερες συστάσεις από τον αρχιμουσικό Βασίλειο Σωζόπουλο, καθηγητή του στο Εθνικό Ωδείο.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1911 και ήταν κάτοχος των πτυχίων Αρμονίας, Ενοργάνωσης, και Διεύθυνσης Μπάντας του Εθνικού Ωδείου όπου φοίτησε από το 1931. Δάσκαλός του ήταν ο Μανώλης Καλομοίρης. Ήταν επίσης καθηγητής της Ωδικής. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική σε ηλικία 11 ετών με πρώτο όργανο το βιολί, με ιδιαίτερα μαθήματα και στη συνέχεια στο Ωδείο της Κέρκυρας όπου παρακολούθησε και μαθήματα Ανώτερων Θεωρητικών και Πιάνου. Υπηρέτησε ως υπαρχιμουσικός στη Φιλαρμονική της Κέρκυρας και ως αρχιμουσικός στις Φιλαρμονικές Άρτας, Αμαλιάδας και Μεσολογγίου (1947).

Αποδείχθηκε ικανός αρχιμουσικός. Από την ΦΕΛ παραιτήθηκε το καλοκαίρι του 1935 για οικονομικούς λόγους. Στο Μεσολόγγι και στο Αγρίνιο ίδρυσε τα Παραρτήματα του Εθνικού Ωδείου. Το 1956 ίδρυσε με το γιο του Σπύρο και διηύθυνε το παράρτημα του Εθνικού Ωδείου Καλλιθέας και από το 1958 παράλληλα τη Χορωδία της Εργατικής Εστίας Καλλιθέας.
Από το 1960 διηύθυνε το Παράρτημα του Ελληνικού Ωδείου Καλλιθέας.

Ήταν μέλος της Ένωσης Ελλήνων Αρχιμουσικών και ως συνθέτης έγραψε εμβατήρια, χορευτικά, ένα ελεγείο, μια σουίτα με ελληνικά θέματα κ.ά.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1893 και πέθανε στην Αθήνα το 1970.

Το 1917 ήταν αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική του Συλλόγου “Αι Μούσαι Ιωαννίνων”. Υπηρέτησε ως μουσικός Α΄ τάξεως (επιλοχίας) στην Στρατιωτική Μουσική. Το 1923 ή 1924 πήρε πτυχίο Ενοργανώσεως από το Ελληνικό Ωδείο. Καθηγητής Γυμνασίου στη Λευκάδα και σε άλλα μέρη. Υπηρέτησε ως αρχιμουσικός στις Φιλαρμονικές Πρέβεζας (1929) και Αιγίου (1957). Έγραψε εμβατήρια όπως το “Η γαλανόλευκη”.

Ικανός αρχιμουσικός και καλός εκτελεστής της κορνέτας και του ευφωνίου.

Για την πρόσληψή του στη ΦΕΛ (υπηρέτησε ως αρχιμουσικός αρκετές φορές μέχρι το 1951) είχε εκδηλώσει εκείνος την επιθυμία. Το 1938 απολύθηκε λίγους μήνες μετά την πρόσληψή του για άσχημη συμπεριφορά και τη θέση του πήρε ο Γεράσιμος Δαφαράνας.
Το 1947 ανέλαβε τη διδασκαλία όλων των ξύλινων και χάλκινων οργάνων, αν και για τα ξύλινα, δεν ήταν τεχνικά καταρτισμένος. Παραιτήθηκε μετά από διαμάχη που προηγήθηκε με τον τότε Νομάρχη για τον εορτασμό της 28η Οκτωβρίου του 1947.
Το 1951 ανέλαβε ξανά χρέη αρχιμουσικού και απολύεται τον Φεβρουάριο του 1952.

Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο έχασε την κόρη του στην Πρέβεζα σε έναν αεροπορικό βομβαρδισμό.

Γεννήθηκε στην Κυπαρισσία το 1903 και πέθανε στην Καλαμάτα το 1964. Καταρτισμένος μουσικός και άριστος εκτελεστής κλαρίνου. Πτυχιούχος του πιάνου και των Ανωτέρων Θεωρητικών της Μουσικής, μαθητής του Μητρόπουλου.

Υπηρέτησε ως καθηγητής μουσικής στα Γυμνάσια της Λευκάδας, Φιλιατρών, Καλαμάτας και για πολλά χρόνια στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τριπόλεως. Υπηρέτησε ως αρχιμουσικός στην Στρατιωτική Μουσική, στη Φιλαρμονική Καλαμάτας και στη ΦΕΛ.
Υπήρξε ένα από τα εκλεκτότερα μέλη της Ένωσης Ελλήνων Αρχιμουσικών. Συνθέτης αξιόλογος έγραψε μουσικά διδακτικά βιβλία (μέθοδος μαντολίνου, κιθάρας, Σολφέζ κ.ά).

Στη Λευκάδα όπου υπηρετούσε ως καθηγητής παντρεύτηκε την Ευαγγελία Χρ. Θερμού. Η πρόσληψή του έγινε την 1η Απριλίου του 1930. Κατάφερε και έβαλε τη ΦΕΛ σε μια ανοδική πορεία καθώς η διδασκαλία του ήταν συστηματική, έκανε εκπληκτικές ενοργανώσεις και έπεισε πολλούς μαθητές του Γυμνασίου, όπου δίδασκε, να εγγραφούν για πρώτη φορά στην ΦΕΛ, καθώς μέχρι τότε δε δεχόταν εγγραφές μαθητών.

Απολύθηκε για οικονομικούς λόγους τον Αύγουστο του 1931.

Δεν υπηρέτησε ως αρχιμουσικός στη ΦΕΛ αλλά προσκαλέστηκε από τον πρόεδρο της, Σπυρίδων Χρ. Μανιάκη, να υποδείξει τρόπους βελτίωσης της ΦΕΛ. Αν και οι περισσότερες από τις συμβουλές του ήταν ορθές, δεν ήταν δυνατόν να εφαρμοστούν στη ΦΕΛ και επιπλέον διαφώνησε και με τον Προγυμναστή Σωτ. Αρακλειώτη (Ξύδη) με αποτέλεσμα να φύγει από τη Λευκάδα, χωρίς να προσφέρει κάτι ουσιαστικό.

Γεννήθηκε το 1888 και πέθανε το 1974. Υπηρέτησε στη Φιλαρμονική Μάντζαρος, σε διάφορες θέσεις στην Αθήνα κ.ά.

Γεννήθηκε το 1890 και πέθανε το 1961 στη Λευκάδα.
Αυτοδίδακτος μουσικός, σολίστας του αλτικόρνου, με δάσκαλο τον Νικ. Παναγόπουλο. Έπαιζε επίσης έξοχο μαντολίνο και κιθάρα.
Λέγεται ότι διηύθυνε με το δεξί του χέρι και στο αριστερό του κρατούσε το αλτικόρνο του για να παίζει εκεί που είχε σόλο ή έπρεπε να ακουστεί το όργανό του. Υπηρέτησε στη ΦΕΛ ως αρχιμουσικός σε δύσκολες περιστάσεις που έμενε χωρίς επαγγελματία αρχιμουσικό για αρκετό χρονικό διάστημα και μάλιστα αρκετές φορές μέχρι το 1953. Υπηρέτησε συνολικά τη ΦΕΛ 55 χρόνια (από 12 χρονών παιδί) και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις καλύτερα και από επαγγελματίες αρχιμουσικούς.

Τελευταία χρονιά υπηρεσίας του σε ηλικία 70 περίπου ετών και με προβλήματα υγείας ήταν το 1960.
Στην παραίτηση του για λόγους υγείας αναφέρει: “Καταθέτω την εντολή με αφάνταστη λύπη, καίτοι θα ήθελα να συνεχίσω μέχρι της τελευταίας μου πνοής το έργον του Αρχιμουσικού εις το Σωματείον το οποίον αγάπησα πάρα πολύ και το οποίον παντοιοτρόπως υπηρέτησα επί πολλά έτη και από ηλικίας 12 ετών …“

Η ΦΕΛ αποχαιρέτησε πανηγυρικά τον αρχιμουσικό της, τον δεξιώνεται στο Κατάστημά της παρουσία του δημάρχου, πολλών επισήμων, έγκριτων πολιτών, συνδρομητών της, διευθυντών τοπικών εφημερίδων, ολόκληρου του Μουσικού Σώματος κλπ. Μίλησαν ο πρόεδρος της ΦΕΛ και ο δήμαρχος με τα καλύτερα και πιο τιμητικά λόγια για τον μουσικό και ο ίδιος βαθιά συγκινημένος ευχαρίστησε θερμά όλους για την τιμητική εκδήλωση. Υπηρέτησε επίσης και ως Διευθυντής της Μαντολινάτας Φιλομούσων, μετά την αποχώρηση του Χαρ. Κονιδάρη.

Πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία που βρέθηκε στη Λευκάδα μετά την μικρασιατική καταστροφή.
Η ΦΕΛ με την ενέργειά της αυτή θέλησε να τον βοηθήσει να ορθοποδήσει. Υποστήριζε ότι υπηρέτησε ως αρχιμουσικός στη Σαμψούντα και σε άλλες πόλεις του Πόντου και ότι είχαν χαθεί λόγω της καταστροφής τα χαρτιά του.

Αργότερα, από το Ορφανοτροφείο της Κόνιτσας όπου υπηρέτησε ως αρχιμουσικός, έστειλε διάφορα μουσικά κομμάτια του στη ΦΕΛ. Μετά την Κόνιτσα υπηρέτησε ως αρχιμουσικός σε πόλεις της Θράκης.

Γιος του Αρχιμουσικού Antonio Biferno που υπηρέτησε στη ΦΕΛ το 1896 τη χρονιά που εμφανίστηκε στην Ολυμπιάδα της Αθήνας.

Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου το 1895. Σπούδασε στο Ωδείο του Μιλάνο ενοργάνωση και διεύθυνση μπάντας. Είχε επίσης πτυχίο Ωδικής του Ελληνικού Ωδείου. Μετά την αφυπηρέτηση του από τη Στρατιωτική Μουσική ντεπουτάρισε ως αρχιμουσικός στη ΦΕΛ. Σε εφημερίδες της εποχής περιγράφεται ως ένας αξιόλογος μουσικός και πολύ ευγενικός άνθρωπος. Ωστόσο δεν τον συμπάθησαν κάποιοι παλιοί μουσικοί της ΦΕΛ και έτσι εγκατέλειψε τη Λευκάδα το 1920.

Στη συνέχεια υπηρέτησε στις Φιλαρμονικές Σπάρτης, Μεσσήνης, Φιλιατρών, Αιγίου, Αγρινίου, Καρδίτσης, Θηβών, Καλλιθέας Αθηνών, Ενώσεως Φιλαρμονικών Διοικήσεως Πρωτευούσης, Άρτης, Καλαβρύτων και Κορίνθου. Εργάστηκε επίσης στη Φιλαρμονική Τροχιοδρομικών της ΗΕΜ, στη Φιλαρμονική της Αστυνομίας Πόλεων Αθηνών (ως αρχιμουσικός).

Σε πολλές από τις πόλεις που υπηρέτησε ίδρυσε ή διηύθυνε μαντολινάτες, Χορωδίες και Ορχήστρες.
Σε ηλικία 12 ετών έγινε ορθόδοξος με ανάδοχο τον Άγγελο Σικελιανό. Πέθανε στην Αθήνα το 1975.

Υπηρέτησε στη ΦΕΛ λίγους μόνο μήνες γιατί δεν κρίθηκε κατάλληλος από τους παλιούς μουσικούς και αναφέρεται ένα δυσάρεστο επεισόδιο εις βάρος του κατά τη διάρκεια μιας πρόβας. Ίσως γεννήθηκε στην Κέρκυρα γύρω στο 1895. Είχε πτυχίο στρατιωτικού Αρχιμουσικού και ήταν καλός συνθέτης. Το 1926 ίδρυσε στη Θεσσαλονίκη Μουσική Σχολή (Ωδείο). Πέθανε στο σανατόριο “Σωτηρία” την άνοιξη του 1940 σε ηλικία περίπου 55 ετών, άρρωστος και σε άθλια οικονομική κατάσταση.

Γεννήθηκε και πέθανε σε ηλικία 78 ετών στη Λευκάδα (1868-1941). Ήταν εξαιρετικός εκτελεστής του κλαρίνου και κάτοχος της τεχνικής του. Υπηρέτησε ως προγυμναστής στα ξύλινα όργανα και σαν περίφημος αντιγραφέας.

Ήταν αυτοδίδακτος αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι ένας ικανότατος αρχιμουσικός. Στη ΦΕΛ υπηρέτησε σε πολλές θέσεις, από κλητήρας μέχρι αρχιμουσικός. Έγραψε μια Marcia Funebre που υπάρχει στο ρεπερτόριο της ΦΕΛ.

Ήταν Ιταλός. Είχε πολύ καλή μουσική κατάρτιση. Στο ρεπερτόριο της ΦΕΛ υπάρχει μια έντυπη παρτιτούρα από μια μάρτσια δική του, τυπωμένη στη Μπολόνια με τίτλο “Santa Maura”, αφιερωμένη στη ΦΕΛ.

Γεννήθηκε το 1880 στην Κέρκυρα και πέθανε το 1944. Υπηρέτησε σαν αρχιμουσικός το 1909 στη Φιλαρμονική Συνδέσμου Σκριπερού Κέρκυρας, το 1911 στη Φιλαρμονική του Μουσικού και Αλληλοβοηθητικού Συλλόγου “Απόλλων” Λευκίμμης Κέρκυρας, το 1924 στη Φιλαρμονική Αιγίου, το 1927 στη Φιλαρμονική Μουσικού Συλλόγου “Ο Αμφίων” στη Θήβα, καθώς επίσης και στη Φιλαρμονική Σύρου και σε άλλες.

Πιθανόν να έφυγε από την ΦΕΛ και τη Λευκάδα μετά το σεισμό του Αυγούστου του 1915. Ήταν παντρεμένος και είχε δυο παιδιά. Ο γιος του, Αλκίνοος, έπαιζε κόρνο και υπηρέτησε επίσης ως Αρχιμουσικός.

Ήταν γιος του Πάνου Ρομποτή με καταγωγή από το Αθάνι. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1868 και είχε δυο αδέρφια, τον Αιμίλιο, επίσης αρχιμουσικό των Στρατιωτικών Μουσικών και καθηγητή της κορνέτας στο Ωδείο Αθηνών, και τον Βασίλη (έμπορο).
Έπαιζε κόρνο από μικρό παιδί και υπηρέτησε στην Στρατιωτική Μουσική υπό τον Αρχιμουσικό Ραφήλοβιτς, από τον οποίο διδάχτηκε οργανολογία και ενοργάνωση. Στη Φιλαρμονική της Κέρκυρας διδάχτηκε Χορωδία κι από το Δ. Ροδοθέατρο, Αρμονία, Αντίστιξη και Σύνθεση. Το 1927 (;) πήρε πτυχίο-βεβαίωση από το Ελληνικό Ωδείο Αθηνών ότι είχε πλήρη θεωρητική και πρακτική κατάρτιση.

Παντρεύτηκε την Λευκαδίτισσα Ελένη Δ. Ανεμογιάννη και απέκτησε τρία παιδιά. Ο γιος του Γεράσιμος Ρομποτής ήταν καθηγητής Μ. Εκπαίδευσης και μουσικοσυνθέτης.

Υπηρέτησε ως αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική Μεσολογγίου (1895), Καθηγητής στο Ορφανοτροφείο Ερμουπόλεως (1896), Διευθυντής του Ωδικού Συλλόγου Κέρκυρας (1899-1901), στη Φιλαρμονική του Συλλόγου “Σκουφάς” στην Άρτα (1901, 1904), στη Φιλαρμονική Ληξουρίου (1902, 1918), Διευθυντής Χορωδίας-Μαντολινάτας στην Κέρκυρα (1905), στη Φιλαρμονική “Μάντζαρος” στην Κέρκυρα (1907), Ιδρυτής της Κερκυραϊκής Μαντολινάτας (1909), Ιδρυτής της “Μπάντας Ρομποτή” -όπου έπειτα από συναυλία στο Αχίλλειο τιμήθηκε από τον Αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β΄ (Κάιζερ) της Γερμανίας (1914), Αρχιμουσικός τη Φιλαρμονική Πύργου (1915), Καθηγητής στο Σύλλογο ΟΡΦΕΥΣ Ξάνθης (1921), στο Οικοτροφείο Ωρωπού (1923), Αρχιμουσικός στο Μουσικό Σύλλογο Λαμίας 91924), Καθηγητής της ενόργανης Μουσικής στο Ορφανοτροφείο Αμερικανικής Περιθάλψεως Εγγύς Ανατολής (1915), Διευθυντής του Ωδείου Κέρκυρας (1927) και της Μπάντας και Μαντολινάτας Σχολής (Ωδείου) Ρομποτή (1928 -1932). Επίσης, δημιούργησε δεύτερο Σώμα Μπάντας στη φιλαρμονική της Τρίπολης (1935). Έκτοτε ιδιώτευσε μέχρι το 1944 που πέθανε στο Κιάτο.

Υπήρξε καλός συνθέτης. Έγραψε για μπάντα, χορωδία και μαντολινάτα. Στο ρεπερτόριο της ΦΕΛ υπάρχει μια Μάρτσια δική του. Από τη ΦΕΛ και τη Λευκάδα έφυγε μετά το σεισμό της 14ης Νοεμβρίου 1914.

Γνωστός ως “μπάρμπα Γιάννης”. Γεννήθηκε το 1874 στη Λευκάδα και ήταν ωρολογοποιός. Ήταν από τους παλαιότερους και καλύτερους μουσικούς της ΦΕΛ και αντίζηλος του Καμινάρη στο κλαρίνο και στη μαεστρία. Αυτοί οι δυο έκαναν εκ περιτροπής τον αρχιμουσικό κάθε φορά που η ΦΕΛ δεν είχε αρχιμουσικό καριέρας. Ήταν πρώτος σε κάθε καλλιτεχνική εκδήλωση. Υπήρξε απ’ τους καλύτερους ερασιτέχνες ηθοποιούς στον “Όμιλο Ερασιτεχνών Θεάτρου” την περίοδο 1910-1917.
Πέθανε στη Λευκάδα το 1939 σε ηλικία 66 ετών.

Απόφοιτος του Ωδείου Benedetto Mercello, με πλήρη μουσική κατάρτιση.
Έπαιζε και πιάνο και ήταν πολύ καλός συνθέτης. Στο ρεπερτόριο της ΦΕΛ υπάρχουν δικά του εμβατήρια. Έγραψε για τη Δοξολογία και την παρέλαση της 25ης Μαρτίου μια Marcia Militare με τον τίτλο: “25 Μαργο1921”. Υπήρξε αρχιμουσικός της Β΄ Δημοτικής Μουσικής της Βενετίας και άλλων ορχηστρών.

Παρά την αναπηρία του (ήταν μονόφθαλμος) εργάστηκε ευσυνείδητα τόσο στη ΦΕΛ όσο και στα ιδιαίτερα μαθήματά του.

Γεννήθηκε στο Πατάβιο της Ιταλίας. Άριστος φλαουτίστας και συνθέτης, έγραψε κονσέρτα για φλάουτο και για οτταβίνο με συνοδεία μπάντας, που υπάρχουν στο ρεπερτόριο της ΦΕΛ, καθώς και άλλες συνθέσεις, όπως το Συμφωνικό Εμβατήριο Triplice Alleanza που ιδιαίτερα εντυπωσίασε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1906, στους οποίους συνόδευσε ως αρχιμουσικός την ΦΕΛ.
Το μελόδραμά του “Εσθήρ” πρωτοπαίχτηκε στη “Σκάλα του Μιλάνο”. Διασκεύασε και ενοργάνωσε στη δεύτερη και τελική μορφή της τη Maria Triomfale του Χ. Κονιδάρη. Έγραψε ακόμα και μια μάρτσια-capriccio sinfonico, με δημοτικά στοιχεία και με τίτλο “Λευκάδα”. Αναφέρεται το όνομά του ως αρχιμουσικός μέχρι το 1910.

Ήρθε στη Λευκάδα τον Ιούλιο του 1902. Ήταν ικανότατος και άριστα καταρτισμένος. Σε παλιά βιβλία της ΦΕΛ υπάρχουν δυο εμβατήριά του, το “Perecle Valaority” και “Georgio Calcani” . Επίσης, διόρθωσε εύστοχα και ενοργάνωσε δυο συνθέσεις του Χαρ. Κονιδάρη και τη φαντασία του S. Leoni “Ricordo della liberta della grecia nel 1821”.

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1849. Το 1894 ήταν αρχιμουσικός της Νεοσυσταθείσης Φιλαρμονικής του Ναυπλίου. Το 1899 ήταν αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής του Συλλόγου “Ο Σκουφάς” στην Άρτα. Πέθανε το 1931. Στο ρεπερτόριο της ΦΕΛ υπάρχει ένα εμβατήριο με τίτλο “Λευκάς”. Η θητεία του κράτησε λίγο λόγω οικονομικών δυσχερειών.

Ο Κ. Μαχαιράς τον αναφέρει ως Σπυρίδων. Όμως πιθανόν να πρόκειται για τον Μιχαήλ Μάστορα. Γεννήθηκε το 1864 και πέθανε το 1942. Υπηρέτησε ως αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική Κέρκυρας “Μάντζαρος”, στη Φιλαρμονική Λαρίσης κ.ά.
Ήταν πατέρας του καθηγητή Μαθηματικών και συνθέτη Στάθη Μάστορα που έγραψε πολλές οπερέτες και που εκτελέστηκε στην Κατοχή από τους Γερμανούς.

Ήταν Κερκυραίος. Υπήρξε ο πρώτος αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Εταιρείας “Σαμάρας” στην Κέρκυρα.
Υπηρέτησε επίσης ως Υπαρχιμουσικός στη Δημοτική Φιλαρμονική του Πειραιά υπό τον Α. Σάιλερ.

Υπηρέτησε και ως Αρχιμουσικός στις Στρατιωτικές Μουσικές και στη Φιλαρμονική Ζακύνθου.
Στη ΦΕΛ πιθανόν να υπηρέτησε πριν το 1900 και ίσως μέχρι το 1901. Στο ρεπερτόριο της ΦΕΛ υπάρχει μια μάρτσια του.

Υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με το όνομα αυτό. Το 1896-7 αναφέρεται ως αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Σπάρτης ο Φ. Ξυδέας και σε άλλη πηγή την ίδια χρονιά ο Σ. Ξυδέας από το Ναύπλιο. Ενώ υπάρχει και ο αρχιμουσικός Μιχαήλ Τυπάλδος-Ξυδιάς από το Ληξούρι. Γι’ αυτόν η εγγονή του Μάρλεν Παναγιώτου αναφέρει ότι ο παππούς της σε ηλικία περίπου 60 ετών παντρεύτηκε στη Λευκάδα, που πιθανόν υπηρετούσε ως αρχιμουσικός, την παπαδοπούλα Κυριακούλα Μεσσήνη (τη γιαγιά της), που ήταν μόλις 14 ετών, με την οποία έκανε 7 παιδιά. Είχε αριστοκρατική εμφάνιση, ήταν πολύ θρήσκος, έγραψε πολλές συνθέσεις και πέθανε στην Αθήνα το 1915 σε ηλικία περίπου 75 ετών.

Αναφέρεται ως αρχιμουσικός από τον καθηγητή Γαλλικών Αναστάσιο Μανούδη, που τον γνώρισε στη Χίο το 1938, όταν υπηρετούσε στο εκεί Γυμνάσιο. Ο Μανούδης αφηγείται ότι ο Μαρτίνο σε μεγάλη πια ηλικία μιλούσε με νοσταλγία για τη Λευκάδα και την υπηρεσία του στην ΦΕΛ ως αρχιμουσικός. Του ανέφερε μάλιστα και ονόματα αρκετών μαθητών του. Ωστόσο η πληροφορία αυτή δεν έχει διασταυρωθεί.

Ο Κωνσταντίνος Μαχαιράς που με βάση τις δικές του πληροφορίες δημιουργήθηκε η λίστα των αρχιμουσικών που βρίσκεται στις σελ. 407-8 του β΄ τόμου, δεν αναφέρει το όνομά του.

Πρέπει να γεννήθηκε γύρω στα 1850. Προερχόταν από ελληνική κερκυραϊκή οικογένεια που είχε μεταναστεύσει στη Σικελία. Λέγεται ότι σε κάποια έκρηξη του ηφαιστείου της Αίτνας ξεκληρίστηκε όλη η οικογένειά του και σώθηκε μόνο ένα μικρό αγόρι με ένα μενταγιόν κρεμασμένο στο στήθος του, που έγραφε ελληνικά το όνομα Αντώνιος. Το επίθετο Biferno πιθανόν το πήρε από τον τόπο που ζούσε η οικογένειά του καθώς πολλές τοποθεσίες στην Κάτω Ιταλία φέρουν αυτό το όνομα.

Το μικρό αγόρι στάλθηκε στο ορφανοτροφείο Σαν Αντόνιο της Πάδοβας στη Β. Ιταλία. Μεγαλώνοντας έδειξε μεγάλη κλίση στη μουσική και στάλθηκε από τη διοίκηση του ορφανοτροφείου για σπουδές στο Ωδείο του Μιλάνο, όπου διέπρεψε ιδιαίτερα στο φλάουτο. Εκεί τον άκουσε η βασίλισσα της Ιταλίας Μαργαρίτα και τον πήρε στο παλάτι για καθηγητή μουσικής. Ευχαριστημένη από τις υπηρεσίες του, λέγεται ότι του χάρισε ένα φλάουτο με χρυσά κλειδιά το οποίο διασώζεται έως σήμερα σε απογόνους του που ζουν στην Αμερική.

Στην Ελλάδα ήρθε σχετικά νέος και παντρεύτηκε στην Σύρο όπου υπηρετούσε ως αρχιμουσικός. Απέκτησε δυο παιδιά, τον Αμαντέους και την Αρτέμιδα.

Μετά το θάνατο της συζύγου του ξαναπαντρεύτηκε την Anna Scirone από το Μπάρι της Ιταλίας και απέκτησε άλλα τέσσερα παιδιά, τον Αμλέτο, τον Σπύρο (μετέπειτα αρχιμουσικό που υπηρέτησε επίσης στην ΦΕΛ-1918), τον Γκιουζέπε και την Δέσποινα-Άιντα.

Αργότερα βαφτίστηκε ορθόδοξος και παντρεύτηκε για τρίτη φορά την Ελένη Βουζουναρά από το Γύθειο κι απέκτησε άλλες δυο κόρες, τη Φαιδώρα, και την Εύα.

Έγραψε κονσέρτα για φλάουτο, για τρομπόνι και το μελόδραμα “Melodia Theatrale”.
Το 1901 ήταν αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική της Μουσικής Εταιρείας του Βόλου.
Το 1906 υπηρέτησε στη Φιλαρμονική της Σπάρτης όπου ίδρυσε Μαντολινάτα.
Το 1917 βρέθηκε ξανά στη Σύρο στη Φιλαρμονική της Μουσικής Εταιρείας. Υπηρέτησε και στη Φιλαρμονική του Αιγίου και ίσως του Ηρακλείου.

Πέθανε το 1940 στην Αθήνα σε ηλικία περίπου 90 ετών.
Με τη ΦΕΛ είχε την τιμή να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα. Μάλιστα λέγεται ότι επειδή η εμφάνιση ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ του απένειμε κάποιο μετάλλιο ή παράσημο.

Να σημειωθεί ότι σε αυτούς τους Ολυμπιακούς, στον αγώνα των 800 μέτρων ήρθε δεύτερος ο Λευκαδίτης ποιητής Δημήτρης Γολέμης.

Υπηρέτησε ως αρχιμουσικός της ΦΕΛ μέχρι τις αρχές του 1896. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1895 έστειλε από τη Ζάκυνθο όπου βρισκόταν τη σύνθεση του “Εμβατήριον Νίκης” με την αφιέρωση “Τω αξιοτίμω κυρίω Γεωργίω Μαχαιρά, Δημάρχω Λευκάδος” για τον Γεώργιο Μαχαιρά, τον οποίο είχε σε βαθιά εκτίμηση, αποδεικνύοντας ότι η υπηρεσία του στη ΦΕΛ του άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Καταρτισμένος μουσικός και συνθέτης. Έγραψε εμβατήρια, χορευτικά, σερενάτες κ.ά. Έπαιζε βιολοντσέλο. Υπηρέτησε ως αρχιμουσικός στις Φιλαρμονικές Αργοστολίου, Σύρου κ.ά. Το 1904 ήταν αρχιμουσικός στην πρωτοϊδρυθείσα Φιλαρμονική “Ορφεύς” στην Θεσσαλονίκη. Πέθανε το 1927.

Πολύ ικανός μουσικός και καλός βιολίστας. Έπαιζε επίσης φλάουτο και πιάνο. Στην ΦΕΛ υπηρέτησε δυο φορές ως αρχιμουσικός, το 1894 και το 1903. Είχε αναπηρία στα πόδια.

Εκτός της ΦΕΛ είχε επίσης πολλά ιδιαίτερα μαθήματα και επί της εποχής του παρατηρήθηκε πληθώρα μαθητών στην Φιλαρμονική και αγοράσθηκαν πολλά πιάνα στην πόλη της Λευκάδας. Δίδασκε πιάνο, βιολί, φλάουτο, μαντολίνο και κιθάρα.

Δική του ήταν η έμπνευση, επί Δημαρχίας Βερροίωτη, να καθιερωθούν οι δημόσιοι χοροί. Διοργάνωνε ενετικές γιορτές, συναυλίες στον Ανθώνα, στην Κουζούντελη και στο Μποσκέτο. Περιγράφεται μάλιστα ότι σε μια τέτοια συναυλία ο Nicollini από ένα δέντρο μιμείτο με το βιολί του ένα αηδόνι.

Έγραψε πολλά χορευτικά, νυχτωδίες κ.λπ. Μεταξύ άλλων έγραψε τον Ύμνο της Φιλαρμονικής (Inno della Filarmonica di Santa Maura).

Υπηρέτησε ως αρχιμουσικός το 1895 στον Φιλολογικό Σύνδεσμο Ζακύνθου και στην εκεί “Σχολή Φωνητικής και Εκκλησιαστικής Μουσικής”.

Το 1896 βρέθηκε στη Φιλαρμονική της Κεφαλονιάς. Το 1906 στη Φιλαρμονική Εταιρεία “Ευτέρπη” στο Λαύριο.
Επίσης, υπηρέτησε στη Φιλαρμονική Εταιρεία Ιθάκης και στη Φ. Σχολή Απόρων Παίδων στο Αργοστόλι όπου και πέθανε το 1911.

Δεν αναφέρεται ο χρόνος ούτε για πόσο υπηρέτησε ως Αρχιμουσικός στη ΦΕΛ. Ο Κωνσταντίνος Μαχαιράς αναφέρει απλά το όνομά του και ότι βρέθηκε στη ΦΕΛ μεταξύ 1875 και 1890.

Δεν αναφέρεται ο χρόνος ούτε για πόσο υπηρέτησε ως Αρχιμουσικός στη ΦΕΛ. Ο Κωνσταντίνος Μαχαιράς αναφέρει απλά το όνομά του και ότι βρέθηκε στη ΦΕΛ μεταξύ 1875 και 1890. Ήταν Βαυαρός, γιος του Στρατιωτικού Μουσικού Ernst Mangel.
Τον συναντάμε αργότερα ως αρχιμουσικό στη Φιλαρμονική Αιγίου (1898). Απόγονος του ήταν ο επισκευαστής πνευστών οργάνων Ανδρέας Μάγγελ.

Γεννήθηκε το 1845 και πέθανε το 1923.

Ήταν μαθητής του Ν. Μάντζαρου και συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στην Ιταλία, στο Ωδείο San Pietro a Majella. Κατά τις διπλωματικές εξετάσεις του τον συνεχάρη ο σπουδαίος Βέρντι, χαρίζοντας του φωτογραφία του με ιδιόχειρη αφιέρωση. Το 1876 η Φιλαρμονική Κέρκυρας του απέμεινε χρυσό Αριστείο.

Συνέθεσε το μελόδραμα “Ρήγας Φεραίος”, εμβατήρια, βαλς στο ρυθμό των βαλς του Στράους (ονομάσθηκε “ο Έλλην Στράους”) .
Το 1887 κατατάχθηκε στην Στρατιωτική Μουσική.
Το 1888 έγραψε το συμφωνικό έργο “Η μάχη των Δερβενίων” που βραβεύθηκε στο Παρίσι από επιτροπή με Πρόεδρο το μουσουργό Λεό Ντελίμπ.

Το 1894 έγραψε μουσική για την πρώτη Αθηναϊκή Επιθεώρηση “Λίγο απ΄ όλα” του Μίκιου Λάμπρου και για τις επιθεωρήσεις “Πρώτον πυρ” του Λ. Αστέρη, “Πράσινο φουστάνι”, “Σφουγγαράδες”, “Δον Κιχώτη” κ.ά.
Το 1905 έγινε Γενικός Επιθεωρητής των Στρατιωτικών Μουσικών.

Για τον νικητή του Μαραθωνίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1906, Καναδό Μ. Σέρριγκ, έγραψε ένα εμβατήριο που άρχιζε με τη φράση: “Σα τη σπίθα κρυμμένη στη στάχτη”, ακολουθούσε στροφή από τον Εθνικό μας Ύμνο και φράσεις από τους Εθνικούς Ύμνους των κρατών που συμμετείχαν στην Ολυμπιάδα και τελείωνε με την τελευταία φράση του Εθνικού μας ύμνου.

Στη ΦΕΛ εργάσθηκε με αγάπη για την ανύψωση της Μπάντας να ξαναποκτήσει την πρώτη της αίγλη. Κατάφερε και έβγαλε νέους ικανότατους μουσικούς, κάτι που βοήθησε και οικονομικά την ΦΕΛ και αγοράστηκαν και νέα όργανα.
Κατάρτισε νέο Μουσικό Σώμα από 27 μουσικούς. Στην ΦΕΛ υπηρέτησε πιθανόν ως το 1875 ή 1876.

Βαυαρός στην καταγωγή. Γεννήθηκε στην Αθήνα πιθανόν το 1830 και πέθανε επίσης στην Αθήνα το 1903.

Ήταν γιος στρατιωτικού αρχιμουσικού που ήρθε στην Ελλάδα την εποχή του Όθωνα. Στην στρατιωτική μουσική έφτασε το βαθμό του Λοχαγού. Αξιόλογος συνθέτης, έγραψε πόλκες, βαλς, μαζούρκες, εμβατήρια, το στρατιωτικό “Εγερτήριον”, τη στρατιωτική “Αποχώρηση”.

Επίσης, έγραψε ή προσάρμοσε μουσική για τα κωμειδύλλια: “Η τύχη της Μαρούλας”, “Ο γάμος της Ζαμπέτας”, “Ο μύλος της Έριδος”, “Οι μυλωνάδες”, “Ο αρχοντοχωριάτης” κ.ά. Έγραψε επίσης την “Ολυμπιακήν πανήγυριν”. Με τον Λουδοβίκο Σπινέλλι έγραψε μουσική για την επιθεώρηση: “Έπεσε” του Ν. Κοτσελόπουλου. Σε αυτόν αποδίδεται και η μελοποίηση του ποιήματος του Αλέξ. Ρίζου Ραγκαβή “Ο κλέφτης” (Μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά).

Επίσης, λέγεται ότι σε αυτόν οφείλεται και η μελωδία του “Ο μπάρμπα-Γιάννης ο κανατάς”, διασκευάζοντας ένα παλιό ιταλικό τραγούδι. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τα δημοτικά μας τραγούδια. Το 1889 ήταν αρχιμουσικός της Φ.Ε. Αθηνών και το 1896 της Δημοτικής Φιλαρμονικής Πειραιώς.

Για την ΦΕΛ όμως αποδείχτηκε μάλλον πρόβλημα καθώς έπεισε αρκετούς από τους μουσικούς της να καταταγούν στην Στρατιωτική Μουσική με την υπόσχεση βαθμών και καλύτερης μισθοδοσίας.

Ήταν Κερκυραίος και μέλος του πρώτου Μουσικού Σώματος της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας.
Στη Λευκάδα είχε έρθει όχι σαν μουσικός αλλά σαν μάγειρας της οικογένειας Κόνταρη. Ήταν πολύ καλός μουσικός και ο Καπνίσης τον χρησιμοποιούσε σαν προγυμναστή -υπαρχιμουσικό.

Δεν δέθηκε συναισθηματικά με την ΦΕΛ όσο άλλοι αρχιμουσικοί και μάλιστα προέτρεψε μουσικούς να ακολουθήσουν έναν ιταλικό θίασο στην Αλεξάνδρεια.

Το 1864 ζήτησε από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΦΕΛ να του χορηγήσει πιστοποιητικό προϋπηρεσίας αρχιμουσικού.

Πιθανόν διετέλεσε αρχιμουσικός για μικρό χρονικό διάστημα το 1856 χωρίς όμως να είναι και σίγουρο ότι τελικά ανέλαβε τη θέση, εναλλασσόμενος με τον Νικόλαο Στεφ. Μέργιανο.

Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο (ο Σπ. Μοτσενίγος αναφέρει ότι γεννήθηκε στην Οδησσό) το 1813.
Ήταν από αριστοκρατική και πλούσια οικογένεια, όπως μαρτυρεί και ο τίτλος του.

Είχε σπάνια μουσική μόρφωση. Ήταν συνθέτης και έξοχος κιθαρίστας.
Έγραψε χορούς, ύμνους, τραγούδια σε κωμειδύλλια, εμβατήρια, μέθοδο κιθάρας κ.λπ.
Είναι από τους πρώτους Επτανήσιους μουσικούς που με την παιδαγωγική του ικανότητα, συνέδεσε το όνομά του με τη Λευκάδα. Χάρη στην ευσυνείδητη διδασκαλία του, συνετέλεσε στη μουσική εξέλιξη των Λευκαδιτών.
Ήταν μαθητής του Ν. Μάντζαρου.

Η πρώτη εμφάνισή του με την ΦΕΛ έγινε την παραμονή του Αγίου Σπυρίδωνα (11 Δεκεμβρίου) του 1852. Το Σώμα αποτελούταν από 31 μουσικούς που δεν φορούσαν στολή, αλλά μόνο πηλίκιο.

Στα τέλη του 1855 ή αρχές του 1856 φεύγει από τη ΦΕΛ και τη Λευκάδα, πιθανόν λόγω αδυναμίας της ΦΕΛ να ανταποκριθεί στις οικονομικές απολαβές του.

Το 1871 τον βρίσκουμε αρχιμουσικό στη Φιλαρμονική της Ζακύνθου.

Έγραψε μουσική στα κωμειδύλλια: “Ο Μαστρωμανώλης” του Σπ. Ζέρβου, “Τα γελοία αποτελέσματα της ζηλοτυπίας” του Ι. Τσακασιάνου, “Το τύμπανον και η σάλπιγγα” του Πίου Α. Μαρτζώκη κ.ά.

Πέθανε πάμφτωχος το 1885.